Voor de kunstacademie moet ze 'het landschap beïnvloeden', heel even. Als bewijs maakt ze er foto's van. Het zijn artistieke foto's, die kan ze ook weer gebruiken voor haar portfolio. Als lokatie kiezen we het Griftpark. Ik rol de rode waslijn voor haar uit, terwijl zij haar camera in stelling brengt. Het is koud, het is maandagochtend vroeg en er ligt nog rijp. De rode waslijn is natuurlijk een rode draad en vandaag staat hij symbool voor Oorsprong en Ontwikkeling. Geen plaats is geschikter voor deze fotoshoot dan het Griftpark - die voormalige vuilstortplaats, die nu het vooruitstrevend hart van de stadsnatuur vormt.
Ik kijk toe hoe ze haar werk serieus neemt. Ze is ambitieus. Ik fantaseer over later: we worden een toonaangevend samenwerkingsverband. Arm misschien, maar altijd samen. De kou brengt ons weer bij ons nuchtere bewustzijn. Kunst is gesublimeerd lijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten